مکر دیگر آن وزیر از خود ببست               وعظ را بگذاشت و در خلوت نشست

در مریدان در فکند از شوق سوز                 بود در خلوت چهل پنجاه روز

خلق دیوانه شدند از شوق او                       از فراق حال و قال و ذوق او

همچو شه نادان و غافل بد وزیر                         پنجه می‌زد با قدیم ناگزیر

با چنان قادر خدایی کز عدم                               صد چو عالم هست گرداند بدم

صد چو عالم در نظر پیدا کند                            چونک چشمت را به خود بینا کند

او ز یک رنگی عیسی بو نداشت                       وز مزاج خم عیسی خو نداشت

جامهٔ صد رنگ از آن خم صفا                          ساده و یک‌رنگ گشتی چون صبا

نیست یک‌رنگی کزو خیزد ملال                        بل مثال ماهی و آب زلال

ساخت طوماری به نام هر یکی                        نقش هر طومار دیگر مسلکی

حکمهای هر یکی نوعی دگر                           این خلاف آن ز پایان تا به سر

در یکی راه ریاضت را و جوع                       رکن توبه کرده و شرط رجوع