آن وزیر از اندرون آواز داد                              کای مریدان از من این معلوم باد

که مرا عیسی چنین پیغام کرد                            کز همه یاران و خویشان باش فرد

روی در دیوار کن تنها نشین                             وز وجود خویش هم خلوت گزین

جمله گفتند ای وزیر انکار نیست                                گفت ما چون گفتن اغیار نیست

اشک دیده‌ست از فراق تو دوان                                آه آهست از میان جان روان

طفل با دایه نه استیزد ولیک                                     گرید او گر چه نه بد داند نه نیک

گفت حجتهای خود کوته کنید                                 پند را در جان و در دل ره کنید

گر امینم متهم نبود امین                                       گر بگویم آسمان را من زمین

گر کمالم با کمال انکار چیست                              ور نیم این زحمت و آزار چیست

جمله گفتند ای حکیم رخنه‌جو                        این فریب و این جفا با ما مگو

چارپا را قدر طاقت با رنه                            بر ضعیفان قدر قوت کار نه

دانهٔ هر مرغ اندازهٔ ویست                            طعمهٔ هر مرغ انجیری کیست

گفت هان ای سخرگان گفت و گو                  وعظ و گفتار زبان و گوش جو

پنبه اندر گوش حس دون کنید                      بند حس از چشم خود بیرون کنید

پنبهٔ آن گوش سر گوش سرست                    تا نگردد این کر آن باطن کرست