این باد سحر محرم رازست مخسب                  هنگام تفرع و نیاز است مخسب

بر خلق دو کون از ازل تا به ابد                      این در که نبسته است باز است مخسب

ای ماه چنین شبی تو مهوار مخسب                  در دور درآ چو چرخ دوار مخسب

بیداری ما چراغ عالم باشد                            یک شب تو چراغ را نگهدار مخسب

ای روی ترا غلام گلنار مخسپ                      وی رونق نوبهار و گلزار مخسب

ای نرگس پرخمار خونخوار مخسب                 امشب شب عشرت است زنهار مخسب

ای دل دو سه شام تا سحرگاه مخسب                   در فرقت آفتاب چون ماه مخسپ

چون دلو درین ظلمت چه ره می‌کرد                   باشد که برآئی به سر چاه مخسب

ای آنکه تو یوسف منی من یعقوب                   ای آنکه تو صحت تنی من ایوب

من خود چه کسم ای همه را تو محبوب             من دست همی‌زنم تو پائی میکوب